İmanın Önemi

Allah Teâlâ’nın kullarına ihsan ettiği en büyük nimeti, onların kalplerini imana açması, içine hidayet nurunu koyması ve kalplerine imanı yerleştirmesidir.

İman öyle bir nûrdur ki, kalbe atıldığı zaman içindeki bütün küfrü ve şirk kirlerini tertemiz eder. O öyle bir ilâhî şuurdur ki, ondan kalbinde zerre kadar bulunduran kimse, dünyadan imanla gider ve sonuçta Cennet’e girer. Bu iman, Allah’ın vergisidir, kalbin amelidir, ruhun Yüce Rabbine karşı “kâlû belâ”dan başlayan gizli bir sevgisidir. Onun azı da çoktur ve değerinin dünyada karşılığı yoktur. Çünkü Rasûlullah (s.a.v) Efendimiz, imanın değerini şöyle açıklamıştır:

“Aziz ve Celil olan Allah, âhirette azabı en hafif olan kâfire: ‘Dünya ve içindeki bütün şeyler senin olsaydı, bu azaptan kurtulmak için onu fidye verir miydin?’ diye sorar o da: ‘Evet, verirdim!’ der. O zaman Allah Teâlâ: ‘Sen daha Âdem’in sulbünde iken senden bundan daha kolay bir şey istedim; bana hiçbir şeyi ortak koşma seni ateşe sokmayayım dedim, sen bundan kaçındın, şirke girdin.’ karşılığını verir.” (Buhârî, Rikak, 51; Müslim, Sıfatu’l-Kıyâme, 51.)