Hz. Osman (r.a) Böyle Seslendi

Hz. Osman r.a.’ın azatlısı Ebû Sâlih’in şöyle dediği rivayet edilmiştir:

Osman b. Affân’ı, Mina’da Hayf Mescidi’nde minber üzerinde şunları söylerken dinlemiştim:

Ey insanlar! Ben Rasulullah s.a.v.’den işittiğim bir hadisi, (bildirdiği fazilete erişmek için) benden ayrılır (Medine’de devlet işlerinin ağırlığı altında beni yardımsız ve arkadaşsız bırakır) gidersiniz diye gizlemiş, size nakletmemiştim. Ancak şimdi, herkes kendi kararını kendisi versin diye o hadisi size nakletme kararı aldım. Rasulullah s.a.v. şöyle buyurmuştu:

“Allah yolunda (cihad için) sınır boyunda (ribatta) geçirilen bir gece, diğer yerlerde geçirilen bin geceden daha hayırlıdır.”

Bu hadisi naklettikten sonra Hz. Osman r.a.:

– “Tebliğ ettim mi?” diye sordu. Cemaat:

– “Evet, tebliğ ettin” diye cevap verdi. Bunun üzerine Hz. Osman r.a.:

– “Şahid ol Allahım!” dedi.

Metin, şu kaynaklardaki rivayetler birleştirilerek oluşturulmuştur: et-Tirmizî, “Fedâilu’l-Cihâd”, 25; Ahmed b. Hanbel, 1/62, 65, 75; ed-Dârimî, “Cihâd”, 32; el-Hâkim, el-Müstedrek, 2/68, 143; el-Bezzâr, el-Müsned, 2/63

Sa’îd b. el-Müseyyeb r.a.’ın şöyle dediği rivayet edilmiştir:

Osman b. Affân’ın minberde şöyle dediğini işittim:

Ben, Yahudi boylarından olan Kaynuka oğullarından hurma alıyor, (aldıktan sonra) kendi ölçeğimle tartıyor ve Medine pazarına götürüp (kendi ölçtüğüm miktarı esas alarak) satıyordum. Satış sonrasında kârımı alıp, kalanını yahudilere (kendi ölçekleri esas olmak üzere) ödüyordum. Bu konuda içime bir şüphe düştü. Durumu Rasulullah s.a.v.’e sordum (veya durum O’nun kulağına gidince) bana şöyle buyurdu:

“Ey Osman! Satın aldığın zaman da (bir esas üzere) ölç; sattığın zaman da.”

Metin, şu kaynaklardaki rivayetler birleştirilerek oluşturulmuştur: İbn Mâce, “Ticâre”, 38; Ahmed b. Hanbel, 1/62, 75; el-Bezzâr, el-Müsned, 2/33; et-Tahâvî, Şerhu Ma’âni’l-Âsâr, 4/16.

Yine Hz. Osman r.a.’ın bir hitabesinde şöyle dediği rivayet edilmiştir:

“Şerlileriniz başınıza musallat edilmeden önce iyiliği emredip, kötülükten sakındırın. Şerlileriniz başınıza geçtikten sonra hayırlılarınız onlara beddua etse de, dualarına icabet edilmez.”

İbn Ebî Şeybe, el-Musannef, 7/530.

Semerkand Dergisi, Kasım 2006.